We made it!

We made it! En dat mag je best letterlijk én figuurlijk nemen. Vorig jaar volgde ik voor de eerste keer in mijn leven naailes. Beginnen bij het begin, niet lopen vooraleer je kan stappen. Jaja, we kennen allemaal dat gezegde. Maar deze ongeduldige dame zat zoveel achter de naaimachine de afgelopen 2 jaar, dat ik niet veel had aan de eerste beginselen. Maar ik zette door en haalde mijn attest. September kwam in zicht en ik dacht "nu gaan ze mij nie hebben zenne" en ik schreef me hals over kop in bij de gevorderden kinder-en tienerkledij in Gent. En toen kreeg ik te horen dat er een ingangsproef was, slik. Wie slaat er nu een jaar over...ik dus. En zij en zij, mijn partners in crime. Maar kijk, we made it, de proef is geslaagd en ondertussen ben ik al vlijtig bezig aan de sweater voor dochterlief. En ik voel me eindelijk als een vis in het water, op de tippen staan, de uitdaging, the trill…en de teleurstelling als iets niet direct gaat. Moeilijk kan ook, zeker wel. Het houdt je alert.

In ieder geval, de sewingvibes zijn meer dan ooit terug. En zo rolde er ondertussen een 2^de winterstuk van onder de machine. Een winterjackie voor dochterlief. In gekookte wol en een voering from hell. Maar hé, wat zei ik daarnet, moeilijk kan ook. Een pasbeurt stel ik nog even uit. Wie is nu zo zot van een wintervestje te naaien bij 26 graden…laat staan passen. Ik dus. Gek zijn doet geen pijn.

  Patroon: Jackie - Ienemiene 
Stof: Tissus de Papi 
Faux Cuir paspel: Modecoupon