dinsdag 21 april 2015

Jones

Al die baby's, het stopt niet in onze entourage. De neef van manlief werd voor de eerste keer papa en hun zoontje kreeg de naam "Jones". Voor dit kereltje (éindelijk eens een ventje!) maakte ik, in lijn van hun fantastisch mooi geboortekaartje, een slabbetje en flockapplicatie. Ik zag bij haar een tijdje geleden een toffe quote en aangezien ik toch heel wat zwart-wit babyspullen zag verschijnen op hun geboortelijst, vond ik deze wel gepast. Ooooh gezinsgeluk, het doet me wat. 


 Stofje: Bellelien

En ondertussen zwangeren we hier vlot verder naar 32 weken. Het is zo cliché maar het blijft speciaal, leven voelen in je buik. Ik herinner me nog heel goed hoe ik na de bevalling van Jade vol emoties voor de spiegel stond en geen buik meer zag. Geen beweging voelde, niks, moederziel alleen. Dus ik geniet tenvolle van elke stevige schop (ja, stévig!) en wacht geduldig op de komst van onze 2de mini-me. De chocolade fabrikanten verdienen goed aan mij ondertussen. En de stoffenwinkels. Win-win. 

In tussentijd luisteren we flink naar dat complexe vrouwenlichaam van mij en kruisen we de vingers dat we deze keer vlot uitdragen. Projectjes worden braaf in stukken gemaakt en om frustraties (en harde buiken) te vermijden, houden we het ons bij simpele maar o zo fijne patroontjes. Zoals nog een wipperhoes. Op de planning zeker nog 2 lakentjes - ja, easy kan ook - zegt de epi & flesjesmama. Die mogen nog even in de kast naast de 240 pampers. Goed voor een maand verluierplezier. It starts all over again... Ik werd trouwens recent verwend door Pampers en werd aangenaam verrast met een leuk active fit pakket. They red my mind. Sorry ladies, ik ben geen eco mommie die zich bezighoud met wasbare exemplaren. Met alle respect. 



Stof: Bellelien